Nie znalazłem dokumentów regulujących zasady przyznawania naramiennika wędrowniczego. Nie znajdują się one w regulaminie stopni. Jedyna wzmianka pojawia się w opisie metodyk poszczególnych grup wiekowych, uchwalonym przez Radę Naczelną 1 marca 2003 r.
Próba wędrownicza jest stałym elementem wejścia do grupy wędrowników, niezależnie czy mamy do czynienia z przechodzeniem wewnątrz drużyny wielopoziomowej, przejściem między drużynami czy też odbywa ją osoba przychodząca do harcerstwa.
Zadania, które znajdują się w każdej próbie wędrowniczej powinny:
-
stwarzać pole do samodoskonalenia
-
być związane ze specyfiką wędrownictwa (ideą służby i wyczynu, kodeksem, rozumieniem symboliki oraz miejsca wędrownika w organizacji)
-
być związane z konkretną drużyną wędrowniczą.
W wyniku próby wędrowniczej harcerz starszy staje się wędrownikiem
i otrzymuje wręczony w sposób obrzędowy naramiennik wędrowniczy.
Osoby przychodzące do harcerstwa uzupełniają próbę wędrowniczą o próbę harcerki/harcerza - czyli wiedzę o organizacji niezbędną do złożenia Przyrzeczenia Harcerskiego. W takim przypadku, po zakończenie próby jest składane Przyrzeczenie Harcerskie. Próba wędrownicza trwa do 6 miesięcy.
Innymi słowy, nie ma wytycznych dotyczących tego kto taki naramiennik może nadawać, kto rozpisuje próbę, ani czy w ogóle powinien być jakiś opiekun tej próby.
Rozwiązać należy to zatem zdroworozsądkowo. Proponuję:
-
Próbę wędrowniczą układać wspólnie z drużynowym który zna danego harcerza/wędrownika najlepiej i jest przecież ciągle jego wychowawcą / mistrzem / przewodnikiem.
-
Otwierać i zamykać próbę przez Radę Drużyny - gwarantuje to pewną bezstronność, szersze spojrzenie na dokonania i to, że próba będzie związana z drużyną. W efekcie też zamknięcie próby nie będzie u nikogo budziło wątpliwości, to powinno być wystarczające uprawomocnienie takiego rozwiązania. Ostatecznie najwyższą władzą w demokracjach jest / powinien być zawsze "lud" :-)
-
Przyznawanie naramiennika pozostawić tak jak rozkaz w kompetencjach drużynowego. Pamiętajmy, że zgodnie z regulaminem stopni ZHP drużynowy ma prawo przyznać KAŻDY stopień harcerski, starszoharcerski czy wędrowniczy - nie ma tu żadnych warunków czy obostrzeń - logicznym jest więc, by posiadał taką możliwość również w stosunku do naramiennika wędrowniczego.
-
Jak najszybsze ukończenie przez drużynowego jego własnej próby - naramiennik przyznać mu może komendant szczepu lub hufca.
-
Z funkcji opiekuna próby możecie zrezygnować, ale możesz ją pełnić na początku właśnie Ty - to już tylko zależy od Was.
Prawdą jest także, że zwyczajowo naramienniki wędrownicze nadawano także drużynowym po ukończeniu przez nich samego tylko kursu metodyki wędrowniczej - bez dodatkowej próby w tym zakresie. Może Wam się taka wiedza przyda.