załącznik nr 1 do uchwały Rady Naczelnej ZHP nr 38/XXXII z dnia 15 czerwca 2003 r. w sprawie przyjęcia instrumentu metodycznego – sprawności harcerskie:
Sprawność to zdobyta i udowodniona działaniem umiejętność, którą harcerka lub harcerz (tu i dalej w takim kontekście nazw: harcerka i harcerz używamy w odniesieniu do harcerki i harcerza, harcerki starszej i harcerza starszego, wędrowniczki i wędrownika) potrafi posłużyć się w razie potrzeby.
I dalej także jest mowa co najwyżej o wędrownikach. Dlatego (o ile dobrze rozumiem), jeśli instruktor jest też wędrownikiem to może.
Sprawność przyznaje drużynowy na wniosek rady drużyny.
Sprawność powinien przyznać drużynowy drużyny wędrowniczej, ale na wniosek rady (czyli rada zatwierdza). A jeśli sam jest drużynowym tej drużyny (bo przecież wędrownicy wybierają drużynowego spośród siebie) to chyba sam sobie przyznaje - po zatwierdzeniu przez radę.