Migracja harcerzy między drużynami - czy to norma?

Question

Czy migracja ludzi między drużynami występuje we wszystkich środowiskach? Jakie są tego przyczyny? Czy to słuszne? W moim środowisku przez wiele lat harcerze przenosili się z jednej drużyny do drugiej, bo np. "jest nowa i mój kolega jest drużynowym", albo "ta ma specjalność, a moja stara nie, więc jest lepsza". Czy to normalne? I co najważniejsze, czy to postępowanie "po harcersku"?

Answer 1

Czuwaj !

Uważam, że takie postępowanie nie jest zabronione ale napewno jest nie "w porządku" . Takie przypadki powinny być raczej rzadkością, a nie częstym zjawiskiem. Wiadomo, może się zdarzyć tak, że pojedyncza osoba po prostu nie pasuje do drużyny, czuje się nieswojo, mimo szczerych chęci drużyny i ta osoba zmienia otoczenie. Ale jeżeli ktoś jako powód daje "ta ma specjalność, a moja stara nie, więc jest lepsza" to chyba jest coś nie tak. Uważam, że takie postępowanie, które jest porządnie UZASADNIONE jest "po harcersku", ponieważ każdy w środowisku chce się czuć dobrze i być lubianym, ale jeżeli ktoś jako uzasadnienie daje "byle coś" to jest to nie "po harcersku".

Pozdrawiam.

Comments

Dodatkowo ważne jest jeszcze przeniesienie się po prostu z powodu nieatrakcyjnego programu drużyny. Wtedy drużynowy takiej drużyny, z której odchodzą ludzie powinien poważnie się nad tym zastanowić.

Bardzo często harcerzowi trudno jest powiedzieć drużynowemu wprost, że coś się nie podoba, albo jest nudno. Dlatego wymyśla "byle coś".

Answer 2

Ludzie się przenoszą i nie jest to nic nowego. Nie mozna mówić tutaj o postępowaniu "nie po harcersku" gdyż każdy ma wolną wolę i prawo do poszukiwania własnego miejsca - takiego, które będzie najbardziej odpowiadało naszym oczekiwaniom. W tym miejscu bardziej zastanowiłbym się jakie są przyczyny odejścia z drużyny gdyż jest to jasny znak nad jakimi aspektami należy jeszcze popracować. Jeśli ktoś odchodzi bo drużyna nie ma specjalizacji - może watro o niej pomyśleć. Jeśli zaś z powodu nudnego programu to trzeba zadbać o jego atrakcyjność itd... Na pewno nie jest to wina harcerza i nie można go obarczać takim poczuciem. Należy wykorzystać ten fakt i dowiedzieć się od niego jak najwięcej jesli chodzi o przyczyny odejścia.

Czymś najzwyklejszym i w 100% normalnym jest podążanie za kolegami - tu jedynie pozostaje postarać się by ściągnąć kolegów harcerza do naszej drużyny :) Jest to swego rodzaju rywalizacja ale powinna być ona zdrowa.

U mnie kiedy harcerz chciał do mnie przejść zgadzałem się tylko pod jednym warunkiem - że porozmawia ze swoim obecnym drużynowym i powie mu że ma zamiar i dlaczego. Jest to bardzo ważne jeśli chcemy by w drużynie się "coś" zmieniło - czy to dla tego harcerza czy dla tych co w drużynie pozostali. Część harcerzy zmieniło zdanie gdyż drużynowy obiecał zmienić to co harcerzowi "nie pasowało"...

Answer 3

Moim zdaniem w każdej drużynie jesteśmy w stanie się tego dowiedzieć bez względu na to, czy ma specjalizację czy nie bądź czy mój kolega jest drużynowym czy też nie. Z drugiej strony jest to jedno z zadań drużynowego/drużynowej - by harcerze z jego/jej drużyny nie odchodzili z błahych powodów i w 1000% "zakosztowali" harcerskiego życia - takie zachowanie może być również sygnałem, że w środowisku jego/jej drużyny dzieje się coś nie tak.

 

Pisząc "błahych" mam na myśli wyżej wymienione powody. Wiadomo, że gdy komuś dokucza się w drużynie, bądź są w niej inne zaniechania, wtedy jest opcja odejścia z tejże jednostki.

 

Z harcerskim pozdrowieniem, erbestynka!

Answer 4

Moim zdaniem to norma. Niektórzy po pewnym czasie w danej druzynie juz nie widza mozliwosci na dalszy rozwój albo poprostu gdzieniegdzie nie mogą bo są różne warunki

Answer 5

Ostatnio i ja miałem okazję się zetknąć z tym problemem osobiście. Uważam raczej daleko inaczej od przedmówców.

Czy to po harcersku? Moim zdaniem nie. Harcerz postępuje po rycersku - jest więc LOJALNY. Rycerz był lojalny swojemu rodowi. Harcerz powinien być wg. mnie lojalny swojej drużynie. Odchodzą z reguły przez to, że coś im się nie podoba - nie sztuka jednak odejść jak się coś dzieje- sztuką jest walka o lepsze jutro. Bi-Pi pisał - "Podczas dobrej pogody, każdy osioł potrafi być dobrym skautem."

Drużynowy natomiast myślę, że powinien bardzo nakłaniać harcerzy do wyrażania swojego zdania. Krytyki gdzie zawsze wie co jest nie tak w jego druzynie. Czego jego ludzie tak właściwie chcą. W zamian uważam, że ma prawo oczekiwać lojalności - i sam ma obowiązek być lojalnym.

Comments

Trochę inaczej rozumiem lojalność w tym układzie. Harcerz jest lojalny względem swojej drużyny, dopóki w niej jest. Ale nie jest do niej przywiązany jak chłop pańszczyźniany do ziemi i jeśli rozsądne próby wywarcia wpływu w kierunku poprawy sytuacji nie zadziałały, ma święte prawo szukać miejsca, które mu bardziej przypasuje. Dzięki temu drużynowy, któremu ludzie odchodzą do innych środowisk, dostaje mocny sygnał, że coś jest nie tak. Podejście odwrotne wycięłoby bardzo ważny element poprawy jakości drużyn, tj. konkurencję.

W końcu chyba lepiej, żeby harcerz przeszedł do innej drużyny i tam działał, niż gdyby zniechęcił się i zdjął mundur, prawda?