Niepełnoletnia drużynowa, a rodzice.

Question

Czuwaj!
Mam 17 lat i w najbliższy piątek mam zbiórkę naborową gromady którą od początku do końca stworzyłam ja. Myślę że jak każdy boję się że będzie mało chętnych, a jak już będą to że się nie spodoba, że może nie będzie mi się dobrze z nimi pracowało, że nie podołam itd itd. Jednak wszystkie te zmartwienia są drobnostkami jak pomyślę o rodzicach. Czy mi zaufają, czy będą chcieli współpracować i inne związane z nimi rzeczy. Jak sobie z tym poradzić? Jak sobie zdobyć ich zaufanie?

Answer 1

Czuwaj!
Znam to uczucie, byłam w podobnej sytuacji kiedy przejelam drużynę w wieku 16 lat. Wydaje mi się ze w większości przypadków rodzice są bardzo przyjaźnie nastawieni do drużynowych, wiadomo ze zawsze zdarzają się wyjątki. Jeśli masz pełnoletniego opiekuna (a powinnas) możesz go poprosić żeby przy pierwszych spotkaniach z rodzicami byl obecny na wypadek pytania "a czy jest tu ktoś dorosły?" bo takie się zdarza, ale pamiętaj żeby zaznaczyć ze to Ty jesteś drużynową i Ty organizujesz prace drużyny, a Twój opiekun jest tylko odpowiedzialny za bezpieczeństwo na zbiórkach. Jeśli masz odpowiednie kwalifikacje to nie masz się o co martwić. Zaufaj mi, bywają rodzice którzy na prawdę są super motywacja i wsparciem dla drużynowego, przecież oni tez chcą najlepiej dla swoich dzieci :)

Answer 2

Czuwaj!

Czy pracowałaś już na podobnej funkcji? Jeśli dałaś się od dobrej strony poznać komendzie, namiestnikowi czy drużynowemu, przy którym pełniłaś takową, mogłabyś poprosić właśnie starszego instruktora o obecność. Wiadomo, nie chodzi tutaj o to, żeby poprowadził ewentualne spotkanie z rodzicami, ale (zastrzegam, że ten pomysł nie jest mój, ale wyczytany w jakimś poradniku ;p) w kluczowym momencie, powiedział, że on ufa Tobie i Twoim umiejętnościom. Chociaż oczywiście to Ty będziesz dalej pracowała z ich dziećmi, rodzice chętniej zaufają komuś dorosłemu.