Jak pisze epohmi, choć ze stopniami wędrowniczymi to nie do końca tak.
Po pierwsze, po przejściu do drużyny wędrowniczej w pierwszej kolejności otwierasz próbę wędrowniczą, po której otrzymasz Naramiennik. To odpowiednik Próby Harcerza, otwarcie jej następuje w zasadzie automatycznie. Dopiero po zdobyciu Naramiennika możesz zdobywać stopnie wędrownicze.
Co do samych stopni: HR w 2 klasie liceum to abstrakcja. Ten stopień przeznaczony jest dla niemal dorosłych już ludzi i ma na celu „przeprowadzenie” ich z harcerstwa w „prawdziwe życie”. Zdobywa się go w wieku 20-21 lat, nie jest niczym niewłaściwym zamknięcie próby hr pół roku przed odejściem z harcerstwa po ukończeniu 21 lat. Stąd i z poprzedniego akapitu wynika, że próbę HO realizuje się w wieku 17-19 lat, a więc na Naramiennik i HO jest w zasadzie całe liceum.
Co do prób instruktorskich, tu sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana, ale przede wszystkim trzeba sobie zadać pytanie: „czy na pewno chcę zostać instruktorką?”. To propozycja dla nielicznych, a nie standardowa ścieżka rozwoju – większość harcerzy powinna po osiągnięciu granicy wieku wędrowniczego odejść „do cywila” i to jest podstawowy cel harcerskiego wychowania.
Jeśli już zdecydujesz się na ścieżkę instruktorską, sztywnych granic wiekowych nie ma, ale da się sformułować pewne wytyczne. Po pierwsze, próbę pwd można w myśl regulaminu otworzyć w wieku 16 lat, ale rzadko jest to dobry pomysł – to dolna granica dla nadprzeciętnie dojrzałych kandydatów, nie standard. Realnie dobrze jest ją otwierać w wieku 17-18 lat, tak by w momencie zamknięcia być osobą pełnoletnią. Ona jest skierowana do licealisty lub studenta, więc za długo czekać nie warto, choć da się ją zrealizować i w wieku 40 lat, tyle że jest to mniej naturalne. Po zamknięciu stopnia pwd trzeba działać przez min. rok i można otwierać próbę podharcmistrzowską, choć na ogół dobrze jest zebrać ciut więcej doświadczenia i „obycia”.
Ta strona używa plików ciasteczek. Korzystanie z serwisu oznacza zgodę na ich używanie.