Jak zapisywać nazwę stopni?

Question

Czuwaj! Czy dobrym zapisem jest, gdy ktoś ma stopień Harcerza Orlego oraz Instruktora, kiedy zaposzemy go:

pwd. Jan Kowalski HO

oraz jak zapisać przeowdnika, który nie ma HO a ma tylko samarytankę?

Answer 1

Posiadanie jedynie stopnia samarytanki będąc przewodniczką nie jest powodem do dumy. Raczej wręcz przeciwnie. Zatem zazwyczaj się tym nie chwalimy, a zatem i nie zapisujemy w żaden sposób.

Z językowego punktu widzenia należałoby się zastanowić który stopień jest "istotniejszy". Jak ze stopniami naukowymi - te zawsze piszemy najbliżej nazwiska. Osobiście raczej stawiałbym pwd. najbliżej, ale to tylko moje domysły.

No i zawsze obowiązuje zasada ogólna dotycząca wyliczeń, zatem po nazwisku po przecinku możemy wyliczać kolejne "tytuły" równorzędne, właśnie tak jak ma to miejsce z HO.

Comments

Jak ktoś wraca do Związku po latach to nie ma już czasem wyboru i nie może zrobić żadnego stopnia harcerskiego - jedynie instruktorski. Dlatego uważam komentarz o dumie za zbędny i nie wnoszący nic do odpowiedzi

---

Zawsze są "specjalne przypadki", dlatego piszę, że może niekoniecznie trzeba się tym chwalić, a nie że należy potępiać. Ale patrzmy na standardową drogę, a instruktor swym osobistym przykładem właśnie tę powinien wskazywać.

---

Chciałbym zauważyć tylko, że stopień po nazwisku piszemy z przecinkami:

pwd. Jan Kowalski, HO, zrobił coś tam... - przecinki "wyodrębniają" stopień ze zdania (jest to wtrącenie).

---

Może to złe sformułowanie, ale z drugiej strony podpisanie się phm. Jan Kowalski ćwik
mogłoby wywołać pewne poruszenie w społeczeństwie młodych harcerzy (że już nie powiem o np. odkrywcy ^^ ), czy tego chcemy czy nie. Przynajmniej tak to wygląda w przypadku sporej ilości harcerzy i instruktorów z którymi na ten temat rozmawiałem.
Dlatego wg mnie niemożność zdobywania HO czy HR poza 21 rokiem życia trochę "zabiera" z osobistego przykładu instruktora i pojawiają się takie problemy. Mamy np. drużynowego wędrowniczego który nie zdobył tego stopnia i pojawia się problem, jak ma swoim osobistym przykładem skierować ludzi do zdobywania stopni, a sam nie zdobył ich chociażby ze względu na dość powszechny pogląd w niektórych środowiskach "HR to najlepiej pośmiertnie za zasługi".

Jak dla mnie trzeba by się zastanowić czemu podpisujemy się stopniem. Stopień instruktorski wpisujemy często bo oznacza "uprawnienia", także często dopisujemy funkcję "drużynowy/ komendant xxx". Stopień harcerski dodawany do nazwiska z mojego punktu widzenia często ma za zadanie "inspirować, dodawać powagi". To oczywiście moja opinia i szeroko idąca polemika na temat wpływu wychowawczego kilku liter, ale jednak ;).

---

Żeby nie gdybać: przez wiele lat zdobywało się stopnie HO i HR w najróżniejszym wieku. Sam pamiętam uroczyste przyznanie stopnia HR przez komendantkę hufca 40-letniemu instruktorowi...

Czy to motywowało innych? Absolutnie nie. Po co zdobywać HO teraz, skoro mogę zdobyć je kiedyś? Paradoksalnie wprowadzenie ograniczenia wiekowego 21 lat zwiększyło ruch w naszej kapitule - dotychczas zawsze można było odłożyć stopnie na nieokreślone "za parę lat", a teraz trzeba jechać z tematem od razu.

Answer 2

Nie jest określone, że należy wymieniać stopień harcerski instruktora po jego nazwisku. Gdzieś czytałem (być może na zapytaj,zhp.pl), że pojawiło się to w KIHAMie lub RHR i miało to podkreślić że ich HO/HR jest na wyższym poziomie niż reżimowe stopnie instruktorskie.