Jak nie męczyć się harcerstwem?

Question

Jak się zmotywować do dalszej pracy?

Answer 1

Czuwaj Druhno!

Przede wszystkim głowa do góry :) Każdy z nas ma lepsze i gorsze chwile. Niezależnie od tego czy dotyczą one harcerstwa czy też codziennego życia. Moim zdaniem to właśnie takie doświadczenia kształtują nas jako ludzi.

A teraz po kolei. W mojej opinii żadna z Was nie jest niczego winna. Wasz drużynowy, wiedząc, że nie może dalej pełnić funkcji, powinien powiadomić komendę hufca a ta wiedziałaby co z danym fantem zrobić. Niestety procedury procedurami a życie życiem. Mleko się rozlało, trudno, trzeba to jakoś posprzątać. Na moje oko powinniście zwołać radę drużyny i tam spróbować nakłonić waszego drużynowego aby ten zaczął postępować zgodnie z regulaminami. Jeśli to nie poskutkuje albo czujesz, że jest już za późno na takie rozwiązanie to proponuje Ci samodzielnie skontaktować się z komendą hufca. Może to wyglądać na dość drastyczne rozwiązanie ale pamiętaj proszę, że najważniejsze jest dobro drużyny. Regulaminy, wbrew pozorom, są po to aby nam pomagać a nie szkodzić (na przykład zapobiegają takim sytuacjom).

Bardzo mi przykro słyszeć, że wszystko to ma zły wpływ na Twoją przyjaźń z inną druhną. Powinniście sobie to wytłumaczyć. Miej na uwadze, że ona jest dokładnie w takim samym położeniu jak Ty. Jestem też przekonany, że ona robi to wszystko bo jest przekonana, że to najlepsze co może zrobić. Żadna funkcja nie jest warta poświęcania przyjaźni. Może szczera rozmowa pomiędzy Wami dwiema pozwoli oczyścić atmosferę i wszystko wróci do normy? Może warto porozmawiać we trójkę z obecnym drużynowym? Na pewno zrobi wszystko żeby Wam pomóc. Ja sam nie wybaczyłbym sobie, że mógłbym się przyczynić do rozpadu przyjaźni.

Bardzo dobrze, że dostrzegasz problemy z harcerzami starszymi. Sama jesteś jeszcze jedną z nich :) I bardzo dobrze, że nie chcecie rozbijać drużyny. Z doświadczenia wiem jak trudne jest takie przedsięwzięcie a bardzo często okazuje się, że rozbijając jedną drużynę, zostajemy tak na prawdę bez żadnej. Zdecydowanie czuć, że masz ambicje. To dobrze dopóki nie przysłonią Ci one celu :) Natomiast jeśli faktycznie czujesz, że to przykry obowiązek to nie powinnaś się go podejmować. Jeśli czujesz, że to nie jest Twoje pole służby to nic dobrego nie przyniesie zmuszanie się do niej.

Zauważ, że główna oś Twojego problemu i Twoich wątpliwości, obraca się wokół Twojej przyjaciółki. To tutaj skupiłbym największą uwagę. Spróbowałbym odbudować wasze relacje. To może być bardzo trudne i czasochłonne ale w ogólnym rozrachunku na pewno opłacalne. Jeśli się nie uda, to zawsze możesz poprosić o zmianę przydziału :) Harcerze są wszędzie i wszędzie są równo fantastyczni :)

Comments

Bardzo dziękuję za taką odpowiedź! Sprawa z przyjaciółką jest bardziej rozbudowana. Myślę, że sytuacja w drużynie mogła się przyczynić do tego, jak bardzo się zmieniła, ale nie było to bezpośrednią przyczyną zerwania kontaktów:( dużo przez nią cierpiałam (może to brzmieć samolubnie, ale niech druh mi wierzy, że tak było) i nie chcę już nigdy do tego wracać, dlatego szans na nasze pogodzenie się nie ma żadnych. I tak nie jest tak źle, bo rozmawiam z nią, kiedy muszę, a kiedy nie muszę, nie mówię o niej niczego złego i nie kłócimy się - myślę, że mając oddzielne piony sytuacja pomiędzy nami nie będzie nam przeszkadzała :) drużynowy juz postanowił, że wraca do działania, jest już po maturze i wszystko w porządku, jedynie przez to wszystko straciłam motywację i mam trochę dość, ale chciałabym dać radę - obiecałam, że zajmę się pionem, wiec nie mogę zrezygnować! :) mam tylko takie gorsze momenty, kiedy bardzo się tego boję, a chciałabym zacząć myśleć jakoś bardziej pozytywnie... Jeszcze raz dziękuję za odpowiedź!

---

Strach przed większą odpowiedzialnością może brać się z kilku powodów. Jedną może być dobre rozumienie problemu oraz świadomość konsekwencji niepowodzenia. Może też świadczyć o tym, że czujemy iż nie jesteśmy gotowi aby zmierzyć się z wyzwaniem. Może być powodowany i jednym i drugim. Generalnie jedynie głupiec nie odczuwa strachu bo nie wie ile ma do stracenia.

Martwi mnie jedno zdanie z Twojej wcześniej wypowiedzi. Myślisz o przejęciu pionu jako o nieprzyjemnym obowiązku. Jeśli faktycznie tak jest to nie powinnaś onejmować tej funkcji. Służba nie znaczy, że robimy coś czego nie chcemy - wręcz przeciwnie - chcemy to robić.

Broń Boże, nie chcę Druhnie teraz podcinać skrzydeł i nie odbierają tego w ten sposób. Chodzi o to, że widziałem wielu dobrych harcerzy, których zjadła własna ambicja. Jedni rezygnowali z ZHP zupełnie a w najlepszym wypadku, tak jak ja, odsuwali się od niego na lata.

---

Sama nie wiem, czego chcę :( wcześniej to było moje marzenie, teraz często myślę o tym bardzo źle, ale zauważyłam, że to zależy od mojego nastawienia, bo kiedy myślę o zaletach prowadzenia pionu to wszystko jest w porządku, jestem z natury leniwa, wiec może dlatego tak często mi się odechciewa :( mogłabym zrezygnować z tego, ale nie miałabym juz co robić w mojej drużynie, a wtedy zawiodę wszystkich, a tego nie chce...

---

Teraz na przykład, przez to, że to wszystko napisalam czuję, że jednak może być bardzo przyjemnie, musze tylko zrobić porządek w swoim umyśle:)